15 julio 2008

Posdata: Te quiero

A primera vista pensé que era un "pastelón" asegurado, pero había algo en la historia que me llamaba la atención. Porque veréis, si alguien te dice que la cosa va de una chica joven a la que se le desmorona la vida tras la muerte de su marido, dices menudo marrón , tipo drama de “Estrenos TV”, pero la segunda parte hablaba de las cartas que ella recibe de parte de él a partir de su 30 cumpleaños. Y te dices, si la peli no es de ciencia ficción, quiero enterarme de que va esto. (No voy a desvelar aqui como le llegan las cartas) . Total que de drama nada, es una bonita comedia romántica con muchos momentos divertidos.

La protagonista es Hillary Swank la de Million Dolar Baby. Esta chica me parece que se va a convertir en la nueva “novia de América, con permiso de Julia Roberts. Tiene esa sonrisa con efecto bostezo, quiero decir que se te pega. Es guapa sin ser un bellezón. Y sobretodo interpreta, ya sea un papel duro y poco agraciado , como este otro mucho más dulce. La acompañan todo un peso pesado como Kathy Bates, en el papel de su madre, y Lisa Kudrow (Phoebe en la serie “Friends”) que hace el mismo papel que en esa serie, calcadito. En cuanto a los actores : el marido es Gerard Butler, para mi desconocido y nada del otro mundo, y otros dos chicos con sendas curiosidades.

Uno es Jeffrey Dean Morgan. Me pase media película intentando recordar en que otro filme le había visto y no había manera de reconocerlo. Gracias a Internet ya lo tengo localizado, se trata del paciente que al final muere en Anatomia de Grey y que se enamora de la médico rubita.

Bueno, pues este chico (os dejo la foto), con cierto aire a Javier Bardem es un bombón, tiene algo que hipnotiza. Y encima tiene un desnudo que solo por eso vale la pena pagar la entrada. El otro chico de “Posdata : Te quiero” es Harry Connick jr. Este actor es un cantante americano de jazz y soul, lo que se conoce como un crooner. Fue el responsable de la BSO de Cuando Harry encontró a Rally. No ha tenido mucho exito como cantante , ni tampoco como actor. En fin, la vida es dura. Lo más curioso es que de los tres chicos, siendo él el cantante, es el único que no canta.

Por último, no busqueis mensaje ni nada por el estilo, es una pelicula para pasar el rato y punto pelota.

4 comentarios :

Anónimo dijo...

"bonita comedia romàntica"? però d'on ens has eixit? què t'han fet Pilar? jajajajajjajajajaja

Tu vas vore al doble "asseat" de Bardem i vas entrar de cap! ;)

salut!

Txema Rico dijo...

está clar que els lletjos no tenim res a fer en este mòn... eah!!! en la següent vida tria-ré re-encarnarme en Javier Bardem, encara que siga per a fer només un paperet com el que va fer en "Las Edades de Lulú"....ja ja ja... o no, tal volta tria-ré Eduardo Noriega, sí, l'amic de Pepe Torrano...ja ja ja...Está pendent la serdada estiuenca....

la sargantana del puig campana dijo...

Je,je, ja sé que no és el meu estil de pel.lícula, però vos jure que ho vaig passar molt be. I a estes altures, ja habieu de saber que a mi els xics massa guapos no m'agraden, "salvando lo presente".

Anónimo dijo...

mira, això de "salvando lo presente" no he sabut mai si era per a ofendre o per a afalagar! ens has dit llejos? jajajajajjajajajajajaj
b7s!